Reklama

Prawda i kłamstwo o in vitro

Do Sejmu trafił rządowy projekt ustawy „o leczeniu niepłodności”, który ogranicza się do legalizacji procedury in vitro w Polsce, a zupełnie pomija naprotechnologię

Niedziela Ogólnopolska 26/2015, str. 48-49

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Już samo sformułowanie, że Sejm rozpatruje projekt ustawy „o leczeniu niepłodności”, wprowadza w błąd, ponieważ in vitro nie jest procedurą leczniczą – jest jedynie techniką sztucznego wytwarzania ludzi.

Medyczne kłamstwo

Z punktu widzenia medycyny mamy tu do czynienia z kłamstwem, ponieważ żaden mężczyzna ani żadna kobieta nie zostali wyleczeni z niepłodności tą metodą. Niestety, głosy sprzeciwu wobec tego i innych aspektów in vitro, wyrażane przez część etyków, naukowców i lekarzy, z trudnością przebijają się do świadomości społeczeństwa. Media publiczne i komercyjne nie informują, że in vitro wiąże się z zagrożeniem życia i zdrowia poczynanych tą metodą dzieci i nie jest obojętne dla zdrowia matek. Nie informują też, że ceną urodzenia jednego dziecka jest śmierć średnio dziesięciorga innych dzieci – jego rodzeństwa.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Przeżywa tylko 3,2 proc.

Światowe statystyki potwierdzają, że ze wszystkich poczętych tą metodą dzieci na świat przychodzi jedynie kilka procent. Brytyjski Departament Zdrowia podaje, że z 3,8 mln dzieci poczętych metodą in vitro w latach 1992 – 2006 żywych urodziło się tylko 122 tys., czyli zaledwie 3,2 proc. Dzieje się tak dlatego, że na pewnych etapach życia zarodkowego i płodowego dokonywana jest selekcja poczętych w ten sposób dzieci. Pierwsza z nich następuje, kiedy z kilkunastu powołanych do życia w laboratorium istot ludzkich wybiera się 2-4 i przenosi je do macicy. Reszta zarodków obumiera lub jest zamrażana. Kolejna selekcja dokonywana jest po ewentualnym zagnieżdżeniu się więcej niż jednego zarodka w macicy – wtedy 1 lub 2 dziecięce zarodki pozostają przy życiu, a pozostałe są zabijane.

Ryzyko dla zdrowia

Dzieci poczęte w laboratorium należą do grupy podwyższonego ryzyka, gdy chodzi o śmiertelność około- i poporodową oraz zapadalność na choroby. W tej grupie stwierdzono cztery razy więcej martwych urodzeń niż w grupie dzieci poczętych naturalnie i dwa razy wyższą śmiertelność noworodków. Znacznie częściej występują: rozszczep wargi i podniebienia, zarośnięcie przełyku, porażenie mózgowe i inne choroby.

Reklama

Głos Papieża

Projekt trafił do Sejmu w uchwalonym przez posłów jednogłośnie Roku Jana Pawła II, który w encyklice „Evangelium vitae” przestrzegał: „Także różne techniki sztucznej reprodukcji, które wydają się służyć życiu i często są stosowane z tą intencją, w rzeczywistości stwarzają możliwość nowych zamachów na życie. Są one nie do przyjęcia z punktu widzenia moralnego, ponieważ oddzielają prokreację od prawdziwie ludzkiego kontekstu aktu małżeńskiego, a ponadto stosujący te techniki do dziś notują wysoki procent niepowodzeń: dotyczy to nie tyle samego momentu zapłodnienia, ile następnej fazy rozwoju embrionu wystawionego na ryzyko rychłej śmierci. Ponadto w wielu przypadkach wytwarza się większą liczbę embrionów, niż to jest konieczne dla przeniesienia któregoś z nich do łona matki, a następnie te tzw. embriony nadliczbowe są zabijane lub wykorzystywane w badaniach naukowych, które mają rzekomo służyć postępowi nauki i medycyny, a w rzeczywistości redukują życie ludzkie jedynie do roli «materiału biologicznego», którym można swobodnie dysponować” (n. 14).

Czy papieska przestroga zostanie wzięta pod uwagę?

A co z konstytucją?

Warto też spojrzeć na procedurę in vitro z perspektywy zapisów polskiej konstytucji, która mówi m.in.: „Przyrodzona i niezbywalna godność człowieka stanowi źródło wolności i praw człowieka i obywatela. Jest ona nienaruszalna, a jej poszanowanie i ochrona jest obowiązkiem władz publicznych” (art. 30); oraz: „Rzeczpospolita Polska zapewnia każdemu człowiekowi prawną ochronę życia” (art. 38). Warto też ocenić tę procedurę z perspektywy art. 40 konstytucji, który mówi: „Nikt nie może być poddany torturom ani okrutnemu, nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu i karaniu”.

Polscy naukowcy zwrócili się do parlamentarzystów z apelem o wprowadzenie ustawowego zakazu stosowania procedury in vitro jako drastycznie niehumanitarnej oraz o upowszechnienie naprotechnologii, która diagnozuje i leczy bezpłodną parę małżeńską, nie wykazuje skutków ubocznych i nie budzi wątpliwości etycznych. Pod apelem już w 2009 r. podpisało się 300 naukowców.

Reklama

Środowiska obrońców życia apelują o wysyłanie listów, e-maili, faksów oraz o telefonowanie do posłów ze swoich okręgów, aby zablokowali rządowy projekt ustawy o in vitro i wspierali naprotechnologię – etyczną, efektywną i tańszą formę pomocy niepłodnym małżeństwom.

Więcej informacji o procedurze in vitro na stronach internetowych: www.pro-life.pl i www.naprotechnologia.pl . Istnieje możliwość zamówienia bezpłatnych materiałów pro-life – należy w tym celu wysłać e-mail: biuro@pro-life.pl .

2015-06-23 12:25

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Św. Rita z Cascii, żona, matka i zakonnica

Niedziela Ogólnopolska 35/2008, str. 4

[ TEMATY ]

św. Rita

Arkadiusz Bednarczyk

Obraz św. Rity znajdziemy m.in. w kościele w Ropczycach

Obraz św. Rity znajdziemy m.in. w kościele w Ropczycach

Tysiące wiernych i tysiące czerwonych róż. Tak co roku wierni obchodzą w Cascii (ok. 150 km na północ od Rzymu) rocznicę śmierci jednej z najbardziej popularnych włoskich świętych - Rity, patronki od spraw po ludzku beznadziejnych.
Chociaż żyła dawno, bo prawie sześć wieków temu, ludzie XX i XXI wieku wydają się na nowo odkrywać tę Świętą.
- Polecają się jej tak licznie, ponieważ sama przeżyła bardzo wiele i jest patronką wszystkich stanów: była przecież żoną, matką, wdową i zakonnicą - wyjaśnia przełożona Sióstr Augustianek z Cascii. - Przeżyła ból utraty zamordowanego przez wrogów męża i śmierć dwojga dzieci. Doświadczyła wiele goryczy - gdy początkowo odmówiono jej przyjęcia do zakonu i gdy doprowadzała do pojednania dwa skłócone ze sobą rody.
Jednak to, co po ludzku wydawało się niemożliwe, w jej życiu - dzięki wierze i poddaniu się woli Bożej - okazywało się wykonalne. 22 maja to dzień świąteczny w Cascii - mieście, w którym św. Rita została ochrzczona i przez 40 lat żyła jako augustianka. Wierni przygotowują się do tego dnia podczas nowenny i licznych nabożeństw. Świętu towarzyszą związane od wieków ze św. Ritą symbole, przede wszystkim róża. Uczestnicy uroczystości przynoszą te kwiaty na pamiątkę przekazywanego przez tradycję wydarzenia. Otóż św. Rita kilka miesięcy przed śmiercią, złożona ciężką chorobą, miała poprosić jedną z sióstr o przyniesienie z rodzinnego ogrodu róży. Był styczeń, więc zakonnicy to polecenie wydawało się niewykonalne. Jednak gdy przechodziła obok ogrodu, ze zdumieniem zauważyła świeżą kwitnącą różę, którą przyniosła umierającej.
Pierwsza biografia podkreśla, że ciało Świętej po śmierci - podobnie jak w przypadku innych stygmatyków - zaczęło wydawać woń róż.

CZYTAJ DALEJ

Niesamowita święta Rita

22 maja 1628 r. jest dniem wyjątkowo gorącym. W niewielkim kościele wypełnionym pielgrzymami robi się duszno, wręcz nie do wytrzymania, właśnie w chwili, gdy odczytywany jest dekret papieski gloryfikujący świętą. Ciżba napiera na siebie z coraz większą wrzawą i jest tylko krok od bójki. Niespodziewanie zmarła otwiera oczy i kieruje je w stronę wiernych... Zapada absolutna cisza

Umbryjska Cascia od wieków przyjmuje rzesze pielgrzymów i jest świadkiem licznych cudów dokonywanych za wstawiennictwem tej, dla której nie ma spraw beznadziejnych. Św. Rita nieustannie wygrywa w rankingach świętych – we Włoszech ustępuje jedynie św. Antoniemu – a wszystko dzięki skuteczności w największych nawet problemach. Do niej zwracają się o pomoc ludzie dotknięci ciężkimi doświadczeniami, problemami małżeńskimi, matki – także te oczekujące potomstwa czy mające problem z poczęciem dziecka, ale również osoby poniżane, samotne, chore na raka i ranne. Dzięki Ricie wiele małżeństw wybaczyło sobie zdradę małżeńską, wielu podjęło terapię antyalkoholową, a kobiety, które przez lata roniły, urodziły zdrowe dzieci.

CZYTAJ DALEJ

Róże i sprawy beznadziejne

2024-05-22 21:40

Marzena Cyfert

Wprowadzenie relikwii św. Rity w parafii Najświętszego Zbawiciela we Wrocławiu-Wojszycach

Wprowadzenie relikwii św. Rity w parafii Najświętszego Zbawiciela we Wrocławiu-Wojszycach

W parafii Najświętszego Zbawiciela we Wrocławiu-Wojszycach wprowadzone zostały dziś relikwie św. Rity. Uroczystej Eucharystii przewodniczył proboszcz parafii ks. Stanisław Krzemień, homilię wygłosił ks. Grzegorz Kopij.

Na Mszy św. obecne były dzieci pierwszokomunijne, które świętują swój Biały Tydzień. Zainteresowane postacią świętej, zadawały wiele pytań.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję